Infecties met het Feline Leukemie Virus (FeLV) en het Feline Immunodeficiëntie Virus (FIV) zijn veel voorkomende virale aandoeningen die het immuunsysteem van katten aantasten.

Het Feline Immunodeficiëntie Virus (FIV) behoort, net als het Feline Leukemie Virus (FeLV), tot de klasse van de retrovirussen. Het verschil is dat FeLV behoort tot de subfamilie van de oncornavirussen en FIV tot de lentivirussen. FeLV en FIV kunnen vergelijkbare klinische verschijnselen veroorzaken, vaak symptomen zoals een slechte vacht, constante koorts en gebrek aan eetlust. Er kan een onderscheid worden gemaakt tussen klinische symptomen die door FIV zelf worden veroorzaakt, zoals neurologische symptomen, en symptomen die door secundaire infecties worden veroorzaakt.

Het Feline Immunodeficiëntie Virus (FIV) is wereldwijd verspreid. Zoals bijna alle lentivirussen is FIV overwegend celgeassocieerd en is het in de buitenwereld slechts zeer kort besmettelijk. Overdracht vindt plaats door parenterale inoculatie van virusbevattende cellen in de bloedbaan van een gezonde kat. Het bijten van een besmette kat geeft bijna 100% kans op overdracht. Er zij op gewezen dat de vorming van antilichamen op zijn vroegst na twee weken begint. Aanvankelijk verschijnen er env-specifieke antilichamen, kort daarna gag-specifieke antilichamen.

Het Feline Leukemie Virus (FeLV) veroorzaakt de wijdverbreide infectie met het Feline Leukemie Virus, dat nog steeds een van de meest voorkomende doodsoorzaken bij katten is. De incubatieperiode varieert van dier tot dier. Bij sommige katten kunnen de eerste symptomen al een paar dagen na de besmetting optreden, bij andere duurt het weken, maanden of jaren. De retrovirussen worden op vele manieren overgedragen, b.v. via speeksel, neusuitvloeiingen en urine, waardoor zij een groot besmettingsrisico vormen voor andere katten. Als het virus het beenmerg infecteert, wordt de bloedvorming verstoord en ontstaan bloedarmoede en leukemie. Het Feline Leukemie Virus (FeLV) is wijdverspreid in de kattenpopulatie en heeft meestal een dodelijke afloop; er is een zeer hoog besmettingsrisico.

Vaccinatie tegen het Feline Leukemie Virus is mogelijk, vaccinatie tegen het Feline Immunodeficiëntie Virus is nog niet op grote schaal beschikbaar. FIV- of FeLV-infectie is zeer moeilijk op te sporen aan de hand van klinische symptomen alleen. Gelijktijdige besmetting met FeLV en FIV is mogelijk.

Gezien de vergelijkbare ziekteverschijnselen wordt in verdachte gevallen een gecombineerde sneltest zoals de Fassisi FeLFIV aanbevolen, die beide ziekteverwekkers afzonderlijk met slechts één sneltestcassette kan opsporen. Vooral katten in niet-gecontroleerde multi-kattenhuishoudens en katten met vrije uitloop behoren tot de risicogroepen. Een gecombineerde indirecte opsporing van FIV-antilichamen met een directe opsporing van antigenen (FeLV-antigeen) kan in de praktijk op betrouwbare wijze worden uitgevoerd.

Sinds enkele jaren wordt de diagnose van FeLV-FIV-infecties routinematig rechtstreeks in de diergeneeskundige praktijk uitgevoerd met behulp van immunochromatografische sneltestsystemen. Daarom is ook de Fassisi FeLFIV verder ontwikkeld en geoptimaliseerd voor dagelijks gebruik in de praktijk.